Na Górze odpust Świętej Anny, więc tłumy ludzi. My jednak zdecydowaną większość czasu spędziliśmy na odludziach, ciesząc się "pięknem przyrodzenia" (do czego zachęcał Mickiewicz w "Panu Tadeuszu") lub jak kto woli "pięknymi okolicznościami przyrody" (cytując z filmu "Rejs"). W Tarnowskim Lesie, na przecięciu dróg leśnych z Opola-Maliny do Kosorowic i z Opola-Grotowic do Walidróg, mieliśmy sposobność obejrzeć świeżo odsłonięty (raptem 2 tygodnie temu) pomnik poświęcony powojennym ofiarom NKWD, mieszkańcom gminy Tarnów Opolski. Na pomniku wypisano 22, w większości, słowiańsko brzmiące nazwiska: Cichon, Fikus, Smuda, Sczesniok, Sekula, Kowol itd. Imiona też brzmią swojsko: trafił się tu nawet Tadeus! Mężczyźni ci zostali najpierw skierowani do przymusowych prac przy torach kolejowych, a następnie zabrani przez radziecki patrol i wywiezieni do Związku Radzieckiego. Do domu zwolniono tylko najmłodszych 15 i 16 latków. Był to jeden z wielu, wielu, bardzo wielu epizodów wydarzeń określanych mianem "tragedii górnośląskiej". Już po zakończeniu działań wojennych sowieci (za przyzwoleniem zachodnich aliantów) z terenu Śląska, jako zdobycz wojenną, wywieźli od 40-90 tyś ludzi, nie zwracając uwagi na takie "drobiazgi" czy to Polak, czy Niemiec (wśród wywiezionych trafiali się nawet powstańcy śląscy...) Do ojczyzny powrócili nieliczni - szacunki mówią, że mniej więcej 1 na pięciu deportowanych... Dziwna i zawiła jest historia kraju naszego...