Za serwisem internetowym Wikipedia podajemy garść informacji, na czym można jeździć w pozycji poziomej.

Źródło: Rower poziomy [online]. Wikipedia: wolna encyklopedia, 2011-09-29 07:07Z [dostęp: 2011-12-16 18:59Z].

Dostępny w Internecie: //pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rower_poziomy&oldid=28169564 na licencji CC-BY-SA 3.0

Rower poziomy to rower, na którym rowerzysta przyjmuje pozycję półleżącą lub leżącą. Ze względu na specyficzną konstrukcję, rowery te uznaje się za bardziej ergonomiczne od rowerów klasycznych. Dzięki zmniejszeniu oporu powietrza oraz redukcji strat energii na pionowy ruch kolarza, jazda na rowerze poziomym jest efektywniejsza energetycznie (kosztem tego samego wysiłku można pokonać dłuższy dystans), a osiągane prędkości są wyższe niż w przypadku rowerów klasycznych. Różnorodność rowerów poziomych jest równie wielka jak rowerów klasycznych: od w pełni zamortyzowanych rowerów miejskich o krótkiej bazie do typowo wyczynowych typu "low racer", czyli niska wyścigówka.

Konstrukcje

Podział ze względu na rozstaw osi

• SWB (Short Wheel Base) — rowery o małym rozstawie osi, w których pedały znajdują się przed przednim kołem na specjalnym wysięgniku.
• LWB (Long Wheel Base) — rowery o dużym rozstawie osi, mające pedały pomiędzy przednim kołem a siedzeniem rowerzysty.
• CLWB (Compact Long Wheel Base) — modyfikacja konstrukcji LWB, w której pedały znajdują się blisko przedniego koła (często ponad nim) zmiejszając tym samym całkowitą długość roweru.

Podział ze względu na napęd

• FWD - Front Wheel Drive - napęd na przednie koło (lub koła)
• RWD - Rear Wheel Drive - napęd na tylne koło (lub koła)

Sterowanie i położenie kierownicy

• RWS - Rear Wheel Stering - kierowanie tylnym kołem (lub kołami)
• FWS - Front Wheel Stering - kierowanie przodem
• ASS (Above Seat Steering) - kierownica znajduje się na wysokości ramion. Często ma możliwość podnoszenia aby ułatwiać wsiadanie.
• USS (Under Seat Steering) - kierownica znajduje się pod siedzeniem
• MBB (moving bottom bracket) - rama z ruchomym suportem, określana również terminem Center-steered Recumbent - w wolnym tłumaczeniu rowery z centralnie skrętną ramą. Występują wersje pozbawione kierownicy, kierowanie odbywa się przy pomocy nóg.

Wyróżniamy sposób sterowania

• Bezpośredni - kierownica jest połączona bezpośrednio z rurą sterową widelca, tak jak w tradycyjnym rowerze.
• Pośredni - w przypadku sterowania USS, kierownica jest połączona przy pomocy cięgieł lub popychaczy, w przypadku sterowania ASS, kierownica jest połączona z rurą sterową, przy pomocy przegubu np. wałka Cardana.

Rowery trójkołowe

• Tadpole - trójkołowiec z dwoma kołami z przodu i jednym z tyłu
• Delta trike - trójkołowiec z jednym kołem z przodu i dwoma z tyłu
• Leaning trike - trójkołowiec z możliwością pochylania się w zakrętach

Wysokość rowerów wyścigowych

• Low Racer - niski rower wyścigowy, fotel z mocno pochylonym oparciem, zamocowanym poniżej ~30 cm nad ziemią
• High Racer - wysoki rower wyścigowy fotel z mocno pochylonym oparciem, zamocowanym powyżej 50~60 cm nad ziemią.

Osłony aerodynamiczne

Rowery poziome mogą być dodatkowo wyposażane w osłony aerodynamiczne mające na celu jeszcze dalej posuniętą redukcję oporu powietrza. W zależności od przeznaczenia roweru, mogą to być osłony częściowe (przednie, tylne) lub całościowe, wykonane z kompozytów, tkanin, lub innych materiałów.

Zalety i wady rowerów poziomych

Zalety

• Pozycja jadącego jest na rowerze poziomym bardziej opływowa od rowerów tradycyjnych, co znacząco zmniejsza opory powietrza. Po dodaniu owiewek aerodynamicznych rower poziomy umożliwia jazdę ze znacznie wyższymi prędkościami od roweru tradycyjnego przy tym samym wysiłku kolarza.
• Pozycja rowerzysty jest wygodniejsza i bardziej naturalna od tej zajmowanej w rowerach tradycyjnych nie ma tu jakiegokolwiek przeciążenia kręgosłupa, które jest normą przy rowerach klasycznych szosowych, nacisk siedzenia na krocze też jest znacznie mniejszy co ma zdecydowany wpływ na komfort jazdy.
• W rowerze poziomym można umieścić w różnych miejscach kilka bagażników, co umożliwia przewożenie nim większej ilości bagażu niż w rowerze tradycyjnym, a nisko położony środek ciężkości pozwala na przewożenie bagaży o większej masie. Standardem u producentów rowerów poziomych są bagażniki wyprawowe gwarantowane na 50 kg oraz sakwy na 100 l pojemności.

Wady

• Rowery poziome są droższe od rowerów tradycyjnych ze względu na małą produkcję.
• Pozycja z "nogami do góry" powoduje odpływ krwi z nóg i wymusza nienaturalne obciążenie stawów kolanowych i biodrowych - ma to jednak znaczenie tylko przy bardzo intensywnym jeżdżeniu rowerem.
• Rowery poziome są większe gabarytowo od zwykłych rowerów, trudniej jest je transportować i przechowywać.
• Rowery poziome klas LWB oraz CLWB są mniej zwrotne od rowerów tradycyjnych. Ich manewrowość jest bardziej zbliżona do manewrowości małego samochodu niż zwykłego roweru. Również ilość miejsca na drodze i na parkingu jest bardziej zbliżona do małego samochodu niż zwykłego roweru. Umniejsza to podstawowe zalety takiego roweru w ruchu miejskim. Uwaga ta nie dotyczy klasy SWB, w których odległość między osiami kół jest zbliżona do rozstawu w zwykłych rowerach zapewniając tym normalną manewrowość roweru.

Potencjalnie dużą wadą większości rowerów poziomych jest ich słaba widoczność w ruchu drogowym, wynikająca z ich poziomego układu. Rower poziomy jest niski i przez to słabo widoczny między samochodami czy zza żywopłotu lub innej bariery, jeśli porusza się drogą rowerową oddzieloną nimi od jezdni. Stąd bardzo pożądane jest używanie przez poziomych rowerzystów jaskrawych chorągiewek na wysokiej antenie. Kierujący rowerem poziomym jest pozbawiony przewagi, jaką rowerzyście klasycznemu daje możliwość obserwacji drogi ponad dachami większości samochodów na jezdni.

Głowa rowerzysty w niektórych modelach rowerów poziomych znajduje się bardzo nisko i w przypadku kolizji z samochodem, jest bezpośrednio narażona na uderzenie. Z drugiej strony, część kolizji jest przyjmowana przez rowerzystów poziomych na "strefę zgniotu", czyli nogi i układ napędowy - czego nie ma w przypadku rowerów klasycznych.

Rower poziomy a Międzynarodowa Unia Kolarska

Zwolennicy rowerów poziomych twierdzą, że główną przyczyną braku ich popularności jest brak poparcia ze strony Międzynarodowej Unii Kolarskiej (UCI). Istotnie UCI nie zajmuje się rowerami poziomymi i nie organizuje zawodów z ich udziałem, argumentując to tym, iż rowery poziome nie mogą być dopuszczone do zawodów szosowych lub torowych gdyż przy odpowiedniej konstrukcji roweru poziomego można na nim osiągać niebezpiecznie wysokie prędkości chwilowe i średnie, a w kolarstwie chodzi o wyścig między kolarzami a nie eksperymentalnymi konstrukcjami rowerów. Rekordowe rowery poziome o aerodynamicznych kształtach (całkowicie obudowane) z bardzo nisko położonym środkiem ciężkości mogą pokonać 70-90 km w ciągu godziny, oraz rozwijają prędkości maksymalne rzędu 100-130 km/h na krótkich i płaskich odcinkach dróg asfaltowych.

Aktualnym, oficjalnym rekordem prędkości w jeździe godzinnej jest 90.598 km ustanowiony 18 lipca 2009 r. przez Sama Whittinghama na rowerze Varna Tempest, a na odcinku 200 m ze startu lotnego jest to 133.284 km/h ustanowiony 18 września 2009 r. i należy do Sama Whittinghama (Kanada) na rowerze Varna Tempest, a w kategorii kobiet 121.81 km/h i należy do Barbary Buatois również na rowerze Varna Tempest ustanowiony 19 września 2010 r.

W międzynarodowych wyścigach rowerów poziomych, rozróżniane są kategorie rowerów niezabudowanych, częściowo zabudowanych (najczęściej z tylną osłoną aerodynamiczną) i całkowicie zabudowanych, takich jakie startują na World Human Powered Speed Challenge.